به یاد پدر ...

                  هو

پدرم بسال 1318 در خراسان بدنیا آمد .

از سن 4 سالگی به دلیل از دست دادن پدرش ، مجبور به کار کردن شد.

پدرش هنرمند و به شال بافی اشتهار داشت.

نام عطاالله را به دلیل اینکه تک باشد ، برای او برگزید.

سال 1343 درسن 25 سالگی ،با یکی از بستگانش ازدواج کرد .

همسرش متبحر درخیاطی وعشق وافری به گل وگیاه داشت و به اصطلاح اهل فن دست خوبی در قلمه زدن (تکثیر)گل داشت.

سال 1347 به شهر گنبد عزیمت نمود.

شغل دوزندگی کفش زنانه را که در مشهد آموخته بود،ادامه داد.

پس از چندی به نوآوری در زمینه ادوات کشاورزی روی آورد.

در دوران عمرش چیزی بالغ بر 100  اختراع در زمینه های مختلف ارائه نمود.

افسوس به ابداعاتش توجهی نشد.(درحالی که از  ژاپنی ها یاد میکنیم. ) دریغ!

دومین فرزند ، 1352 (حسین رعنائی) دیده به جهان گشود.

اهل عرفان بود و علاقه ای خاصی به شعر و عرفا داشت.

سال 1380 همسرش ، زیر آوار در گنبد جان باخت.

و بالاخره در چهارم فروردین ماه 1394 به دیار باقی شتافت.

روحشان شاد و یادشان گرامی.

                                                   جهت شادی روحشان فاتحه